Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Διαλεκτή:Η ψυχή με το χάρισμα να διαλέγει σωστά!

Καλησπέρα σας...

Η σημερινή ανάρτηση είναι πάλι θεματική και αφορά ένα πολύ ξεχωριστό άτομο της ζωής μου γεμάτο εμπειρίες αλλά και άγαπη μέσα του,την Διαλεκτή ή όπως τη φωνάζουμε Τούλα!

Κατ' αρχήν, ξεκινώντας να γράψω για εκείνη, συνειδητοποίησα ότι γνωριζόμαστε περίπου 3 χρόνια αλλά μόλις πριν λίγους μήνες ήρθαμε πιο "κοντά", όσο παράξενο και να σας φαίνεται.

Έχουμε μιλήσει ώρες ατελείωτες για πολλά και διαφορετικά θέματα,είτε σοβαρά είτε όχι...

Από την πρώτη στιγμή μου ενέπνευσε σεβασμό,ωριμότητα,σιγουριά αλλά αυτό που μ' άρεσε πιο πολύ είναι το μυαλό και και το υψηλό επίπεδο του νου της.Το τελευταίο χρονικό διάστημα έμαθα γεγονότα και καταστάσεις, που έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη ζωή της, αλλά και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα της που πραγματικά με σόκαραν και με ξάφνιασαν...

Χαίρομαι που "έχω" ένα μέρος της καρδιάς και της εκτίμησης της γιατί μπορώ να την εμπιστευτώ και ταυτόχρονα να με συμβουλεύσει με τον καλύτερο τρόπο..Μ'άρεσει το νάζι της, η αφοπλιστική ειλικρίνεια της,οι απορίες της, μ'αρέσει η διάθεση της να μαθαίνει συνεχώς, οι ανοικτοί πνευματικοί της ορίζοντες..

Η Διαλεκτή είναι ένα πλάσμα "ανοικτό", θέλει να "δώσει" στον άλλον ότι της δίνει, δηλαδή αγάπη, εμπιστοσύνη, χώρο και χρόνο στη ζωή της,αρκεί βέβαια να της αποδείξει ότι αξίζει..

Είναι ένα πλάσμα που ξέρει ν'αγαπάει βαθιά μέσα από τη ψυχή και την καρδιά της, ένα πλάσμα που έχει αρχές αλλά και όρια πλέον σε ότι κάνει..ένα πλάσμα που πολλές φορές τα μάτια της είναι μελαγχολικά και ας μην το παραδέχεται..ένα πλάσμα με αυξημένο επίπεδο οξυδέρκειας όπως επισήμανα και παραπάνω..

Θέλω να ξέρεις πως είναι τιμή μου να έχεις ένα κομμάτι της ψυχής,της καρδιάς αλλά και της εκτίμησης μου..

Σ'ευχαριστώ για το χρόνο και το χώρο στη ζωή σου..

Μια ευχή έχω να πω..

Μακάρι να είμαι πάντα παρών σε όποια στιγμή δεν είσαι καλά και να σε βοηθήσω με όποιον τρόπο και αν υπάρχει για να επανέλθει το χαμόγελο στα χείλη σου και το υπέροχο γέλιο σου...

Κλείνοντας, από καρδιάς σου λέω να μάθεις να εκτιμάς όσους έχεις γύρω σου με πράξεις αν και πλέον ξέρεις το ποιος είναι πραγματικά δίπλα σου και για ποιο λόγο...

Σας χαιρετώ προσωρινά..

ΥΓ.Να προσέχετε όσους αγαπάτε πραγματικά και να το δείχνετε με πράξεις κάθε στιγμή γιατί πραγματικά το χαμόγελο εκείνης της στιγμής είναι ανεκτίμητης αξίας..

ΥΓ.2.Έψαξα πολύ για να βρώ ποιο τραγούδι να σου αφιερώσω.."Παρέα" μου μουσικά σε τούτη τη συνάρτηση ήταν το τραγούδι "Πέντε Επιστολές" από τους Dust Rhymes μαζί με την Ίσιδα, που ξέρω ότι είναι από τ'αγαπημένα σου..με αγάπη και εκτίμηση από μένα..

Τίτλος: 5 Επιστολές
Στίχοι: Dust Rhymes
Μουσική:
Dust Rhymes
Πρώτη εκτέλεση:
Dust Rhymes

Σκορπισμένες προτάσεις πήρα το θάρρος να σου γράψω…
δεν προσπαθώ ότι έγινε να το αλλάξω…
Σκορπισμένες προτάσεις πήρα το θάρρος να σου γράψω
δεν προσπαθώ ότι έγινε να το αλλάξω
Δεν προσπαθώ να σώσω οτι ζήσαμε μαζί
δε ζητάω άλλη ευκαιρία ή μια δεύτερη αρχή

Είναι δύσκολο για μένα πρέπει να το συνηθίσω
τα όνειρα που κάναμε μου λένε να τ' αφήσω
Αυτές οι αναμνήσεις το χέρι μου κρατάνε
λόγια που ειπώθηκαν που την καρδιά μου σπάνε

Τελειώνει ο χειμώνας και η άνοιξη κοντεύει
το θάρρος που δεν είχαμε τώρα μου περισσεύει
τώρα που ο καθένας μόνος του τον δρόμο του τραβάει
απορώ ποιός απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει

Ποιός απ' τους δυό μας έχει φταίξει πιο πολύ
όσο έφταιξα εγώ, έχεις φταίξει και συ
λένε έτσι στο τέλος τα φέρνει η ζωή
έτσι προσποιήσου πως δεν υπάρχει πληγή

Μπορεί να μην το θέλω μα μού 'ρχονται αναμνήσεις
μου 'χες πει θα είμαι εδώ όποια στιγμή με ζητήσεις
Μα τις στιγμές που σε ζητούσα εσύ ήσουν απών
και όταν με ήθελες εσύ εγώ δεν ήμουν παρών

το χες πει αρρωστημένο το χες πει καρναβάλι
και μην πεις οτι μόνος μου τα σκέφτηκα πάλι
ότι κάναμε μαζί στο τέλος το σκοτώσαμε
σώθηκαν οι στιγμές δεν επιβιώσαμε
κάτι πήγε στραβά και τους θεούς θυμώσαμε
περήφανα και ψυχρά, μόνοι το τελειώσαμε…

Έγινα λέξη που ξέχασαν τα χείλη σου
ένα απ' τα βράδια που ο ύπνος δε σε πιάνει
μου είχες πει θα είμαι πάντα δίπλα σου
απορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει…

Καλοκαίρι έχει έρθει και γω μόνος μου θυμάμαι
πόσο ψεύτικα ήταν όλα, λόγια δε μετράνε
απορώ αν μια φορά μου ‘λεγες την αλήθεια
ή δικές μου εφευρέσεις τα δικά σου παραμύθια,
απορώ αν μια φορά κατάλαβες τι έχω
ή δε το ‘ψαχνες πολύ γιατί όλα μαύρα τα βλέπω,
θέλω ακόμα να μου λύσεις άλλη μία απορία
πες μου αν σου περισσεύει ακόμα λίγη αδιαφορία
που να θέλεις να μου δώσεις λίγη ακόμα αχαριστία
αλλά καμιά φορά μιλάς και εσύ με την απελπισία
ξέρω καταδικασμένη απ' την αρχή η ιστορία
ποτέ δεν το μετάνιωσα κι ας είναι μαλακία
ξέρω ήταν σχέδια που έκανες στο μυαλό σου
και άδεια καλοκαιρινή πήρε ο γυρισμός σου
ίσως συναντηθούμε ξανά εγώ κι εσύ
ίσως ξαναβρεθούμε πάλι σε κείνο το νησί
ίσως σε κάποιον άλλον τα ίδια με μένα να λες
γι’ αυτό παίρνω την μοναξιά μαζί και πάμε διακοπές

Κάπου σε είδα πριν μέρες κρύφτηκα ν μη με δείς
ηθικά μη μου μιλήσεις λόγια άσχετα να πεις
στο 'χα πεί θα είμαστε ξένοι, μου χες πει θα μαστε εντάξει
πιο καλά που έγινε έτσι κι ας αργεί για να χαλάσει
ήσουν χαρούμενη και έτσι να είσαι πάντα
ελπίζω όμως να ακούς πότε πότε την μπαλάντα
εκείνη που ακούγαμε τη μέρα τη δικιά σου
έφτασε το φθινόπωρο και τα γενέθλια σου
γι’ αυτό σου γράφω για να πω χρόνια πολλά σου
σου εύχομαι να γίνουν όλα τα όνειρα σου
κι αν δεν είμαι μέσα, πια καθόλου δεν πειράζει
ήμουν εκεί για μια φορά τίποτα δεν τ'αλλάζει

Έγινα λέξη που ξέχασαν τα χείλη σου
ένα απ' τα βράδια που ο ύπνος δε σε πιάνει
μου είχες πει θα είμαι πάντα δίπλα σου
απορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει…

Έχω ακόμα πολλά που θέλω να σου γράψω
Νοιώθω πως δεν άλλαξα και ούτε ποτέ θα αλλάξω
όμως το τελευταίο που σου στέλνω είναι γράμμα
και μάθε καλά άλλο ένα πράμα
αν και έχει περάσει απ' τα αντίο ένας χρόνος
δε θέλω συντροφιά γουστάρω που 'μαι μόνος
κι αφού ακόμα απάντηση δεν έχω πάρει
θα φταίει που δοκιμάσαμε με πειραγμένο ζάρι
θα φταίει που κυνήγησα κάτι καλά κρυμμένο
βαρέθηκα όμως θαύματα ακόμα να γυρεύω
κι αφού ούτε ένα όνειρο δεν μου έκανε την χάρη
ας φύγουνε όλα μακριά ο διάολος να τα πάρει
μάλλον δεν έκανα εγώ για τέτοιες καταστάσεις
ούτε μπορούσα να σταθώ σ' αυτές τις περιστάσεις
δεν ξέρω ποιό ήταν τελικά από όλα το καλό μου
μα ξέρω έπαιξες καλά με τον εγωισμό μου
δε γράφω τίποτα άλλο ο χρόνος θα δικάσει
τις λύπες μας και τις χαρές θα τις ξαναπεράσει
θα βρει άλλο τρόπο για πει την ετυμηγορία
και με μοναξιάς ποινή θα λήξει η ιστορία
κλείνοντας να προσέχεις τίποτα άλλο μη σε νοιάζει
εσύ να σαι καλά για τα άλλα δεν πειράζει
κι αν βρεις κάτι διαφορά εμάς να σου θυμίζει
κόψτου αμέσως τα φτερά καθόλου μην ελπίζει

Έγινα λέξη που ξέχασαν τα χείλη σου
ένα απ' τα βράδια που ο ύπνος δε σε πιάνει
μου είχες πει θα είμαι πάντα δίπλα σου
απορώ ποιος απ' τους δυό μας τώρα πιο πολύ πονάει...

Ορίστε και το Link: http://www.youtube.com/watch?v=D5IcaAYzqs0

Καλή Ακρόαση!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: